Pory roku
To nieprawda, że do Petersburga warto przyjechać tylko na Białe Noce (czas, kiedy dzień jest najdłuższy, a słońce zachodzi tylko na kilka godzin, “płytko” za horyzont). W różnych porach roku Petersburg może być interesujący dla różnych grup zwiedzających:
Wiosna
W marcu jak w garncu, kwiecień plecień bo przeplata – te przysłowia nadają się idealnie dla Petersburga, z tym, że marzec to raczej jeszcze zima, kwiecień przeplata i maj też czasami potrafi przywitać chłodem. Wczesna wiosna – marzec właśnie, początek kwietnia to już dłuższe dni a jeszcze czasami zimowa sceneria (tak było w 2019). Aktywności na ten czas: chodzenie po białym Petersburgu, obserwowanie spływającej po rzekach kry i cieszenie się miastem jeszcze nie okupowanym przez miliony turystów. Późniejsza wiosna – maj – to z kolei czas kiedy przyroda w Petersburgu (i okolicach) eksploduje, to świetny moment na odwiedzenie parków i zielonych dzielnic.
Dla kogo będzie idealna wiosna: dla wszystkich tych, którzy nie lubią tłumów, lubiąc zwiedzać największe atrakcje w spokoju, preferują atrakcje “pod dachem” albo nie boją się deszczu i zimna.
Lato
W czerwcu i lipcu Petersburg jest cudowny, zwiedzanie miasta w ciągu długich dni i jasnych nocy jest wyjątkowo przyjemne. Niestety – jak możecie się domyślać – inni też tak uważają, więc latem w Petersburgu jest wyjątkowo tłocznie a upały mogą doskwierać także tutaj.
Kto powinien zwiedzać latem – każdy choć raz powinien przyjechać tu latem i zobaczyć białe noce, koniec i kropka. Lato to też dobry pomysł, jeśli nie chcesz oglądać standardowych atrakcji a wolisz pozwiedzać coś poza utartymi szlakami. Białe noce są tak samo piękne na Newskim Prospekcie jak i na petersburskich blokowiskach.
Jesień
Czas, kiedy najtrudniej jest dostrzec piękno tego miasta ;), ale nie jest to niemożliwe. Trzeba też pamiętać – nie byłoby tego miasta bez jesieni. Bez deszczu, szarości i melancholii nie byłoby tu tylu poetów, a miasto nie byłoby pewnie kulturalną stolicą Rosji.
Dla kogo petersburska jesień – dla poetów. Ale nie tylko. Jesień to też wzmożony czas aktywności kulturalnej i biznesowej – jeśli przyjeżdżasz tu do muzeów, sal koncertowych, teatrów albo robić biznes – jesień to dobry czas.
Zima
Petersburska zima, jakież to legendy o niej chodzą. Pisałem kiedyś o tym jak przetrwać zimę. Zima potrafi tu dać w kość – zarówno pod względem pogody (śnieg, a w sezonie 2019/2020 niekończący się deszcz), ale też braku światła. Nie oceniajcie jednak tej książki po okładce – Petersburska zima to magiczny czas.
Kto powinien przyjechać zimą – na przykład miłośnicy rosyjskiej tradycji i kultury. Po kolei możemy świętować: katolickie Boże Narodzenie (25.12), Nowy Rok (1.01), prawosławne Boże Narodzenie (7.01), Stary Nowy Rok (14.01), Święto Chrztu Chrystusa (19.01). Zima to też czas kiedy można poczuć oddech północy. Przy srogich mrozach zamarzają rzeki i część Zatoki Fińskiej. Chodzenie po zamarzniętym morzu, przy niskim Petersburskim świetle, wypatrując na niebie halo – to coś co mogę polecić każdemu.
Jak przyjechać
Samochód
Przyjazd własnym samochodem to wcale nie taka zła opcja. Z Łodzi (która jak wiemy jest centrum Polski) do Petersburga jest 1300-1400 kilometrów – zależy jak liczyć. Najkrótsza trasa na Google Maps pokazuje 1317 kilometrów, ale wiedzie przez Łotwę i Obwód Pskowski – takie rozwiązanie ma dwie wady: 1) słaba droga z Pskowa do Petersburga 2) jeśli macie piterską wizę turystyczną (o wizach poniżej) to możecie być tylko na terenie Obwodu Leningradzkiego – taka opcja dla was odpada. Tak czy inaczej najlepszą moim zdaniem trasą jest trasa przez Litwę, Łotwę i Estonię, aż do przejścia w Narwie, mniej więcej tak jak tutaj:
Taka trasa ma dużo zalet:
- W zasadzie na całej trasie drogi są niezłe. W Polsce w na długim odcinku ekspresowa S8, w krajach bałtyckich różne trasy, ale tam ma to trochę mniejsze znaczenie bo ruch w krajach bałtyckich jest generalnie dużo spokojniejszy.
- Świetne miejsca do zobaczenia po drodze. Na Litwie przejeżdżacie przez Kowno, można wyskoczyć do Wilna. Na Łotwie jedziecie przez Rygę, która jest piękna (ulica Alberta!) – można też poza Rygą pozwiedzać. W Estonii jedziecie wschodnią częścią, ale mijacie Tartu – tam warto zahaczyć o stare miasto, mojej żonie i teściowej bardzo podobał się ogród botaniczny, w Tartu jest też Estońskie Muzeum Narodowe. No o jak chcecie Tallin to też niedaleko.
Przy takiej trasie wjeżdżacie do Rosji przez przejście graniczne Narwa – Iwangorod. Przejście jest zlokalizowane na moście w centrum miasta, więc obowiązkowym jest czekanie na swoją kolej na tak zwanym waiting area. Co ważne – można zarezerwować kolejkę wcześniej, co gorąco polecam. Jeśli tak zrobicie, to samo przejście granicy jest już raczej bezbolesne.
Autobus
Niektórzy z Was powiedzą – oszalał! Autobusem do Petersburga! Przecież to daleko. To prawda, ale sam jeździłem na tej trasie jakieś 20 razy i naprawdę ma to swój urok. Konkrety:
- jest kilka linii autobusowych, mają one różne trasy, różne autobusy. Sam polecam (choć nie płacą mi za to) Lux Express – estońska firma, która ma dobrą siatkę połączeń w krajach bałtyckich, zahacza też o Polskę, Rosję i Finlandię.
- Można jechać różnymi trasami, z różnymi przesiadkami, ale tak jak przy podróży samochodem pamiętajcie – jeśli macie elektroniczną wizę to możecie wjechać tylko do Obwodu Leningradzkiego (czyli przez przejście graniczne w Narwie).
- Moja standardowa trasa to: wyjazd z Warszawy późnym wieczorem, przyjazd do Wilna wcześnie rano. W Wilnie – odwiedziny u Matki Ostrobramskiej (od rana nie obleganej przez turystów), jakieś śniadanko, spacer i koło południa jadę dalej – do Rygi. W Rydze jestem wczesnym wieczorem (trasa Wilno Ryga to 4 godziny). Kolacja, znowu spacer po starym mieście i koło 22 ruszam już na Piter. W nocy granica i jakoś rano (po dniu drogi) jestem w Piterze. Aha – i w Wilnie i w Rydze są tanie przechowalnie bagażu na dworcach autobusowych.
- Możecie oczywiście inaczej skomponować trasę, ja robię tak, żeby w miastach być o przyzwoitej porze, nie szwędać się w środku nocy oczekując na przesiadkę (choć i takie historie mi się zdarzały). Trasę Wilno – Ryga można jeszcze wzbogacić o Tallin – trochę dalej i dłużej, no ale Tallin!
- W Lux Expressie (i u innych przewoźników) jest dużo różnych zniżek, promocji, więc może uda wam się wyłapać coś ciekawego.
- Autokary są całkiem komfortowe. Zazwyczaj mają maszynę do robienia herbaty (i średnio smacznej kawy), toaletę i – co ważne – ekranik ze sporym zasobem filmów. Ile ja filmów nadrobiłem w tych autobusach!
- Cena – w jedną stronę przejazd kosztuje około 200 zł, przykładowe trasy za 179 zł poniżej. Pierwsza to mój klasyczny wariant, druga z dłuższym pobytem w Rydze (dworzec jest bardzo blisko Starego Miasta, w te kilka godzin dużo zobaczycie). Drugi wariant to też autokar lounge – o podwyższonym komforcie.
Autobusem docieracie do dworca autobusowego na Obwodnym Kanale – niedaleko metro Obwodny Kanał, albo do Dworca Bałtijskaja – na którym jest stacja metro o tej samej nazwie.
Samolot
Samolot to oczywiście najwygodniejszy sposób dotarcia do Petersburga.
- LOT Z Warszawy codziennie około 14.25 lata nasz ulubiony rejs LO 685 (i w drugą stronę LO 686 około 19.00). Bezpośrednie połączenie, dwie godziny drogi i jesteście nad Newą. Na pokładzie lotowskich samolotów przyjemnie, jedzenia nie dają, ale polecam tanie i pyszne kanapki. Koszt – około 900-1000 zł w dwie strony (w zależności od terminu).
- Inne linie “standardowe” – czasami taniej niż LOT możecie trafić bilet w innych liniach z przesiadką – np Finnair przez Helsinki, Belavia przez Mińsk, KLM przez Amsterdam, Lufthansa przez Monachium. Tutaj wybór należy do was – ja całkiem lubię przesiadki, lubię zwiedzać różne lotniska. No ale oczywiście droga zajmuje więcej czasu a do kosztów warto doliczyć jedzenie – no bo jak to być na jakimś fajnym lotnisku i nie przekąsić czegoś drogiego i pysznego 🙂 Przy odpowiednim wyprzedzeniu, takie połączenia można złapać za około 700-800 zł.
- Tańsza linia – AirBaltic. AirBaltic to taki Lux Express na niebie (łotewski nie estoński). AirBaltic oferuje połączenia przez Rygę (z Warszawy i innych polskich lotnisk). Zazwyczaj nieco tańsze niż tradycyjne linie, ale bez bagażu rejestrowanego. AirBalticiem polecicie w podobnej cenie jak standardowe linie, czasem nieco taniej.
- Tanie linie – Wizzair. Od 2019 roku petersburskie lotnisko (Pułkowo) jest otwarte dla tanich linii lotniczych. W tej chwili do Petersburga można polecieć na pokładzie Wizzaira przez Londyn, latem linia będzie oferować także połączenia z Bratysławy, Sofii, Bukaresztu i Wilna – czyli pewnie opcja z przesiadką w tych miejscach będzie możliwa. Tutaj trzeba się trochę postarać z ustrzeleniem dobrych biletów, ale jeśli się postaracie to możecie polecieć do Pitera za jakieś 300 pln (z małym bagażem). Minus – do Pitera przylatujecie o mało przyzwoitej porze – 4.50. Chociaż – w sezonie letnim to juz piękny wschód słońca!
- Lot wewnętrzny. Jeśli mieszkacie na północy polski i macie inną wizę niż elektroniczna możecie rozważyć podróż z Kaliningradu. Na trasie Kaliningrad – Petersburg operuje kilku rosyjskich przewoźników, bilety w jedną stronę to koszt około 150-200 zł. Do Kaliningradu można dojechać z różnych miast (Gdańsk, Olsztyn, Warszawa) autobusem.
Obywatelom wielu państw (w tym Polski) potrzebna jest wiza, aby przyjechać do Rosji. Jest kilka rodzajów wiz, które uprawniają do przebywania na terenie Federacji Rosyjskiej:
Wiza elektroniczna – HIT!
Wprowadzona w 2019 roku wiza elektroniczna uprawnia do przebywania na terenie Petersburga i obwodu leningradzkiego przez 8 dni. Podobne wizy obowiązują dla Kaliningradu i Władywostoku. Najważniejsza informacja na temat tej wizy – jest darmowa i robi się ją przez internet. To naprawdę spore ułatwienie. O czym warto pamiętać:
- wiza uprawnia do przebywania tylko na terenie Petersburga i obwodu leningradzkiego. To znaczy, że nie możecie wyskoczyć ani do Pskowa, ani do Nowgorodu, ani do Moskwy ani do Karelii. No i musicie wjechać jednym z tych przejść granicznych: Port lotniczy Pułkowo, Ivangorod (z Estonii), Torfyanovka, Brusnitchnoe, Swietogorsk (z Finlandii)
- wiza jest ważna 8 dni, przy czym pierwszy dzień to ten, w którym wjeżdżacie. 8 dni nie oznacza 192 godzin – macie czas do północy ósmego dnia waszej podróży. Czyli – jeśli wjeżdżacie w poniedziałek (niezależnie o której godzinie) to musicie wyjechać najpóźniej w następny poniedziałek. Jeśli macie np jedziecie samochodem i jesteście wieczorem w Narwie to warto rozważyć wjazd po połnocy albo rano – jesteście jeden dzień do przodu. Wiza nie może być przedłużona za wyjątkiem specjalnych przypadków – konieczności leczenia albo niemożności opuszczenia kraju w związku z siłą wyższą.
- maksymalny czas oczekiwania na wizę – do 4 dni. Wniosek można złożyć (przez internet) najwcześniej 20 dni przed przyjazdem i najpóźniej 4 dni przed przyjazdem.
- wiza działa przez 30 dni od daty wydania.
- przy wypełnianiu wniosku należy sprawdzić wszystkie dane – tak, aby odpowiadały tym z paszportu, nawet mały błąd może skutkować odmową wydania wizy albo nawet jej anulowaniem na przejściu granicznym.
- paszport powinien być ważny minimum pół roku po dacie złożenia wniosku o wizę.
- przyjeżdżając na podstawie wizy elektronicznej musicie mieć ważne ubezpieczenie medyczne.
- pełna instrukcja uzyskania wizy (po rosyjsku i angielsku)
Wiza turystyczna
Jeśli chcecie przebywać w Rosji dłużej niż 8 dni i/albo chcecie odwiedzić inne miejsca niż Petersburg/obwód leningradzki to będzie wam potrzebna taka wiza. Wiza wydaje się na okres do 30 dni, zazwyczaj jest jednokrotna, możecie ją zrobić bezpośrednio w konsulacie (w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Gdańsku, Szczecinie) albo za pośrednictwem biur podróży – polecam tą drugą opcję, jest nieco droższa, ale zaoszczędzi wam nerwów i czasu, szczególnie jeśli nie mieszkacie blisko konsulatu. Koszt wyrobienia wizy razem z opłatą dla biura podróży to około 400-500 zł. Do wizy turystycznej prawdopodobnie będziecie potrzebowali rezerwacji w hotelu – tutaj przepisy często się zmieniają.
Wiza biznesowa
Zazwyczaj wydawana jako dwukrotna na trzy miesiące. Do tej wizy będziecie potrzebować zaproszenia od jakiejś firmy rosyjskiej, która potwierdzi, że będzie ponosić koszty związane z waszym pobytem. Wyrabiałem takie wizy, jest to dość bezproblemowe zarówno dla wizobiorcy jak i dla firmy.
Wiza prywatna
Dla takiej wizy potrzebujecie zaproszenia od mieszkańca/obywatela Rosji. Od jakiegoś czasu można je wyrabiać elektronicznie (wcześniej trzeba było papierową wersję wysyłać do Polski). Wiza prywatna też wydaje się zazwyczaj na trzy miesiące.
Jak płacić?
Jednostką płatniczą w Rosji jest rubel. Bardzo powszechne są płatności kartą (nawet na rynkach czy w warzywniakach). Płacąc polską kartą złotówkową lepiej wcześniej sprawdzić jak wygląda przewalutowanie – czasami bank przelicza najpierw na EUR/USD i potem na ruble, więc sporo można na takiej operacji stracić. Do płacenia kartą świetnie nadaje się Revolut – aplikacja, w której możecie wymieniać waluty po bardzo dobrym kursie i płacić jedną kartą w różnych walutach.
Jeśli chcecie przyjechać z gotówką to nie ma sensu kupować rubli w Polsce. Weźcie ze sobą euro albo dolary – te wymienicie tu na każdym rogu. Jeśli już macie złotówki – poszukajcie jakichś solidnych kantorów na przykład tego na Ligowskim Prospekcie.
Czy Petersburg jest drogi?
I tak i nie. Możesz tu bez wątpienia wydać bardzo dużo pieniędzy, ale możesz też nieźle żyć wydając nieduże sumy. Zobaczmy ile może kosztować jeden dzień dla dwojga w Petersburgu:
- śniadanie – niech będzie po rosyjsku i do syta- kasza, serniki (czyli placuszki z sera), herbata – w jednej z sieciowych rosyjskich jadłodajni Teremok zapłacimy za to 686 rubli (dla dwojga)
- metro do centrum – 38 rubli x 2 = 76 rubli (bo macie edinyj bilet – o nim poniżej)
- wejście do Muzeum Rosyjskiego – 500 x 2 = 1000 rub
- obiad – pierogi z ziemniakami i barszcz, do tego mors (taki kompot żurawinowy) – razem 640 rubli (dla dwóch osób)
- po obiedzie idziemy do Wielkiej Makiety Rosji. To droga ale świetna atrakcja – 1080 rubli za dwa bilety (+ metro 76 rubli)
- Jesteśmy już zmęczeni więc do domu wracamy taksówką – Taksovichkoffem z Wielkiej Makiety na Blokowisko – Iskrowski Prospekt. Płacimy 220 rubli
- Do domu kupujemy chleb 56 rubli, ser Suluguni 180 rub, miejscowy specjał – marynowany czosnek – 115 rub, 300 gram wędzonej zębatki (pyszna ryba) 250 rub i odrobinę luksusu – małą puszkę czerwonego kawioru – 270 rub. Do tego – pół litra wódki Talka – 309 rubli. W sumie – 1180 rub (w tej sumie na pewno jeszcze kogoś będziemy mogli “ugościć”).
W sumie w ciągu dnia wydaliśmy na dwie osoby 4882 ruble (według dzisiejszego kursu złotych), w tej cenie nie oszczędzaliśmy i byliśmy w dwóch dość drogich atrakcjach. Mało? Dużo? Można na pewno taniej. Można też dużo drożej. Kiedyś napiszę dużo bardziej szczegółowo o cenach, to ciekawy temat.
O bezpieczeństwie ogólnie. W “tradycyjnych” przewodnikach czy informacjach konsularnych często można spotkać taki dział informujący o tym czego się bać. No i co tu dużo mówić – dla Rosji ten rozdział też był dość bogaty jakiś czas temu. Obecnie – w mojej opinii – Petersburg jest miastem bardzo bezpiecznym. Od 2013 roku kiedy tu mieszkam nie miałem żadnej mniej ani bardziej niebezpiecznej sytuacji “ulicznej”. Być może to kwestia tego, że moje życie nocne nie jest aż tak bogate a być może po prostu jest tu stosunkowo bezpiecznie. Przez to, że Petersburg jest wielki, żyje całą dobę i w zasadzie w każdej dzielnicy o każdej porze możecie się czuć bezpiecznie. Jasne – tu też są ciemne zaułki i parki, w których lepiej się nie szwędać, ale moim zdaniem, trzeba ich mocno poszukać. Nawet rejony tradycyjnie uznawane za mateczniki “GOPników” (czyli miejscowej ludności potencjalnie niebezpiecznej) – na przykład Kupczino moim zdaniem nie są niebezpieczne.
Polak w Petersburgu. Patrząc na ostatnie relacje Polski i Rosji można by się spodziewać, że Polacy nie są tu mile widziani. Ta rzeczywistość polityczna ma niewiele wspólnego ze zwykłym życiem, spotkaniami Polaków i Rosjan. Nigdy nie spotkało mnie tu żadna nieprzyjemność z powodu mojej narodowości. Często spotykam się z autentyczną ciekawością (Polaków nie ma tu za dużo), wspomnieniami (kiedyś było ich więcej). Czasem spotykam się z troską i zaciekawieniem (“Czemu wy tak źle o nas mówicie?”) ale to chęć zrozumienia a nie wrogość. Co do rozmów o międzynarodowej polityce z Rosjanami zalecam dwa podejścia: 1) Nie rozmawiać, nie zaczynać tematu, zmieniać temat 2) Rozmawiać starając się zrozumieć punkt widzenia rozmówcy, który może być diametralnie różny od naszego.
Metro
Metro to oczywiście podstawowy środek transportu w Petersburgu. Podstawowy – o ile mieszkasz blisko stacji metra. Przejazd metrem jest najszybszy na długim dystansie. Na krótkich dystansach dużo się traci na wjeżdżaniu i wyjeżdżaniu – około 3 minut w jedną stronę. Żeton na metro kosztuje obecnie 55 rubli, dużo bardziej opłaca się kupić “jednolity elektroniczny bilet”. Taki bilet można doładować na każdej stacji metro i opłacać nim przejazd w metro oraz w innych środkach komunikacji. W metro przejazd opłacony takim biletem kosztuje:
38 rubli – od 1 do 10 przejazdu w miesiącu
37 rubli – od 11 do 20 przejazdu w miesiącu
36 rubli – od 21 do 30 przejazdu w miesiącu i tak dalej (minimalnie zapłacicie 34 ruble)
Jak widać – opłaca się!
Płaci się za wejście do metra, później można się przesiadać i jeździć do woli.
W Petersburgu jest obecnie pięć linii metra identyfikowanych numerami albo kolorami:
1 – czerwona – najstarsza. Z południowego zachodu na daleką północ (ostatnia stacja – Dewiatkino – jest już poza granicą miasta). Na tej linii – szczególnie w południowej części są najładniejsze stacje.
2 – niebieska – z południa przez centrum i Pietrogradkę na północ. Druga w kolejności linia, stacje trochę późniejsze, ale w niezłym stylu.
3 – zielona – z południowego wschodu, przez centrum i Wasilewską Wyspę na daleki północny zachód. W ostatnich latach wydłużona o stacje Nowokrestowska i Biegowaja
4 – pomarańczowa – z centrum (Spaskaja) na prawy brzeg Newy. W planach przedłużenie do placu Teatralnego i na Wasilewską Wyspę.
5 – fioletowa – najmłodsza, z południowego wschodu na północny zachód, przez centrum i Pietrogradkę.
Jak zobaczycie na schemacie poniżej (swoją drogą to nie oficjalny schemat a alternatywny opracowany przez biuro Artioma Lebedeva) – linie rozchodzą się gwiaździście a punkty przesiadkowe są w centrum. Przesiąść można się z każdej linii na każdą za wyjątkiem przesiadki zielona-fioletowa.
Autobusy, tramwaje, trolejbusy, marszrutki
Wszystkie te środki komunikacji pełnią w Petersburgu rolę pomocniczą wobec metro – dowożą pasażerów do stacji “podziemki” albo obłsugują trasy gdzie nie ma metro. Przejazd na większości tras kosztuje 40 rubli – tutaj również zapłacicie taniej z biletem elektronicznym. Przejazd opłaca się już w środku pojazdu – w tych większych jest konduktor, w marszrutce płacicie kierowcy (który równocześnie prowadzi, przyjmuje płatności, je obiad i rozmawia z kolegą).
Sieć tramwajowa jest niestety w słabym stanie – tabor jest w większości stary, tory często zniszczone i przebiegające po jezdni. Wyjątkiem jest tutaj sieć tramwajowa na wschód od metro Ładożska – została ona stworzona w partnerstwie publiczno prywatnym, ma nowy tabor i nowe tory.
Marszrutki to taka miejscowa egzotyka – małe busiki z pasażerami upchanymi jak szprotki w puszce. Jeśli jeździcie na wschód to na pewno jest wam to znany temat.
Trolejbusy i autobusy – są różne, nowsze i wygodniejsze i starsze mniej komfortowe. Niestety w Petersburgu jest mało wydzielonych pasów, autobusy często stoją w korkach. Kuriozalne są też rozkłady jazdy – zawieszone wysoko i napisane malutką czcionką, ciężko się zorientować jak i gdzie dojechać, na szczęście pomagają aplikacje mobilne, które działają bez zarzutu.
Taxi
Taksówki jak większości miejsc na świecie dzielą się na oficjalne (droższe) i mniej oficjalne – tańsze. Tanie taksi w Petersburgu to przede wszystkim Yandex Taxi (które reprezentuje Ubera w Rosji) i Taksovichkoff. Yandex jest czasami absurdaleni tani co pozwala sądzić, że kierowcy zarabiają tam bardzo mało – rozważcie więc napiwek albo skorzystajcie z innego serwisu. Zarówno w Yandexie jak i Taksovichkoffie możecie wybrać różne samochody – mniej lub bardziej komfortowe, także towarowe i buski (choć raczej małe). Po przylocie na lotnisko jeśli chcecie zamówić taksówkę dużo bardziej opłaca się to zrobić właśnie przez aplikację którejś z wymienionych firm.
Carsharing
W Petersburgu działa też kilka sieci carsharingowych – Yandex Drive, Delimobil, Youdrive i inne. Mi z polskim prawem jazdy udało się zarejestrować tylko w Delimobilu – i to przy stałym miejscu zameldowania w Petersburgu.
Rower, Hulajnoga
W Petersburgu można też korzystać ze środków transportu indywidualnego – jak rower, hulajnoga i wszelkiego rodzaju inne pojazdy, ale trzeba być świadomym pewnych trudności. W Petersburgu jest mało ścieżek rowerowych, te które istnieją są czasami blokowane przez parkujące samochody. Poruszanie się po jezdni jest raczej wygodne (równy asfalt) ale kierowcy nie są tu przyzwyczajeni do innych pojazdów niż samochody. Zalecam jeżdżenie z dala od dużych szlaków komuniakacyjnych. Jeżdżenie po chodnikach w centrum jest trudne ze względu na nierówne chodniki, obecność wyżłobień dla wody z rynny i ludzi na chodniku – jest to niebezpieczne i dla was i dla nich więc odradzam. Inaczej ma się rzecz poza centrum – tam zazwyczaj spotkacie szerokie najczęściej asfaltowane chodniki, po których jeżdżenie jest bardzo przyjemne i bezpieczne. System roweru publicznego w Petersburgu przez chwilę działał, niestety był zaprojektowany w sposób, który mocno utrudniał korzystanie z niego. Czy będzie jeszcze działał – oby!
W korzystaniu z telefonu w Rosji należy pamiętać o kilku rzeczach:
- to nie jest Unia Europejska, roaming tu działa i może być drogi. Na przykład w T-Mobile Rosja jest w trzeciej strefie roamingu i połączenie wychodzące kosztuje ponad 13 złotych netto, a internet 2,95 netto za 100 kilobajtów. Sprawdźcie jak to jest u waszych operatorów.
- w mieście jest dużo miejsc z Wi-Fi ale dzięki jednej antyterrorystycznej ustawie najczęściej trzeba się rejestrować przy wejściu do sieci używając telefonu. Niekiedy ta rejestracja nie działa dla telefonów spoza Rosji.
- bez problemu możecie kupić kartę SIM. Będziecie w tym celu musieli okazać swój paszport, ale to nie wydłuży znacząco procedury. Internet mobilny jest dostępny i tani: Megafon: 15 GB – 500 rub, MTS – 15 GB – 450 rub, etc.
Mapy i inne aplikacje jakie mogą wam się przydać w Petersburgu:
2GIS
Bardzo wygodna i dokładna mapa Petersburga (i innych rosyjskich miast). Ma wiele funkcji znanych ze współczesnych aplikacji mapowych – wyszukiwanie transportu, wyszukiwanie trasy, zapisywanie miejsc, etc. Jedną z ciekawszych funkcji jest pokazywanie wejścia do budynku – to bardzo pożyteczne przy dużych i ogrodzonych budynkach. Mapę można pobrać na telefon, nie ma konieczności ciągłego korzystania z internetu.
Yandex Karty
Yandex to taki rosyjski Google. Ma wiele różnych rozwiązań, które są adaptowane do miejscowych zadań i działają równie dobrze a może i lepiej. Mapy od Yandexa są nieco dokładniejsze od map Google. Pokazują też między innymi komunikację miejską i ruch uliczny w czasie rzeczywistym.
Yandex Pogoda
Pogodę też możecie sprawdzić u Yandexa. W tej apce znajdziecie prognozę pogody oraz mapę opadów na najbliższy czas.
Oficjalna aplikacja turystyczna Petersburga.
Dużo standardowych informacji o zabytkach, teatrach, muzach, etc. Dodatkowo – audiobooki, trasy, rozszerzona rzeczywistość, informacje praktyczne.
AirBNB
Apka w której możecie zarezerować nocleg i atrakcje w Petersburgu, na przykład moją grę!
Tłumacz Google
Nie wiem czy widzieliście, ale ostatnio tłumaczy też w czasie rzeczywistym – wystarczy, że skierujecie ekran na rosyjskie menu w restauracji i zobaczycie je po polsku (chociaż przy dłuższych tekstach nie zawsze ma to sens :).
