Polskie oczy zwrócone są na wschód, Petersburskie – na południowy zachód. W Białorusi dzieją się ważne, piękne, straszne, dawno wyczekiwane, niespodziewane rzeczy. W polskim internecie co nieco można na temat znaleźć, a jak jest w rosyjskim? Poniżej prezentuję wam kilka źródeł, które warto śledzić jeśli chcecie znać rosyjski punkt widzenia na sytuację w Białorusi. Oczywiście to nie jest pełny obraz, to swego rodzaju moja bańka, ale może od tego możecie zacząć. A jak znacie inne ważne teksty/filmy/relacje – dawajcie znać!
Maksim Katz
Maks Katz to polityk, urbanista, działacz – sam nie wiem kto jeszcze. Związany obecnie z partią Jabloko, współpracuje też z Varlamovem (o którym poniżej). Wypuszcza swoje materiały codziennie albo prawie codziennie, większość z nich jest poświęcona społeczeństwu, polityce, historii politycznej ostatnich lat a w ostatnich dniach siłą rzeczy – Białorusi. U Maksima cenię ciekawe opowiadania historii i rozkładanie wydarzeń na czynniki pierwsze, objaśnianie co, jak i czemu się wydarzyło.
Dwa filmy o Białorusi:
Pierwszy o tym dlaczego w ogóle Łukaszenko przegrał:
A drugi – o pięknym procesie jednoczenia się Białoruskiego narodu:
Redakcja
Redakcja (Редакция) to moje odkrycie tego roku. Redakcja to kanał Aleksieja Piwowarowa, ma dwa formaty. Cotygodniowe niusy: około 20 minut o najważniejszych wydarzeniach w lekkiej formie ale dotykającej sedna spraw. Drugi format to mini dokumenty – od kilkunastu minut do godziny – dwóch. W tym formacie opowiada o jednym zjawisku – interesująco, z różnych stron. Było i o pożyczkach chwilówkach i o rosyjskim seks biznesie, o starowiercach, o katastrofach ekologicznych – kopalnia ciekawej wiedzy o Rosji.
Pierwszy film z końca czerwca – o kampanii prezydenckiej niezależnych kandydatów.
I jeden od mińskiego korespondenta, z samego serca protestów:
Ilja Varlamov
Kto bywał na Petersburskim, ten wie, że Varlamowa czytam od dawna (a nawet tłumaczyłem teksty o Gdańsku i o Łodzi ). Ilja zajmuje siuę głónie urbanistyką – jeździ po rosyjskich miastach i pokazuje co można poprawić, nie tylko opowiada stworzył też kilka fundacji, których celem jest wspieranie przemian w rosyjskich miastach. Nie ucieka od polityki i ze swojej strony pokazuje to co się dzieje na Białorusi:
Dwa filmy:
Pod moskiewską ambasadą Białorusi w dniu głosowania. Varlamov szuka tych co głosowali na Łukaszenko.
I w zasadzie teledysk, z którejś z nocy protestu:
TV Rain (Дожджь)
“Deszcz” to prywatna, niezależna telewizja, finansowana w duże mierze przez crowdsourcing. W czasie białoruskiego sierpnia robiła sporo relacji live, ciągle też wypuszcza rozmaite materiały – rozmowy z ekspertami, reportaże. Możecie zobaczyć na przykłąd te dwa:
Politolog Ekaterina Szulcman o sytuacji:
Zapis relacji z pierwszego dnia prostestów:
Meduza – teksty i podkasty
Meduza to jedno z ważniejszych niezależnych rosyjskich mediów. jest na tyle niezależne, że siedziba redakcji jest w … Rydze. Na wszelki wypadek 🙂 Możecie poczytać o ich zasadach (po angielsku albo po rosyjsku). Meduza wypuszcza o Białorusi sporo tekstów (linkuję do strony głównej, jeśli wejdziecie później – szukajcie hasła Беларусь). Artykuły o Białorusi są dostępne także w wersji angielskiej.
Poza artykułami Meduza ma świetne podkasty (słucham tam jednego parentingowego ale o tym innym razem). Najbardziej interesujący dla nas jest w tej chwili podkast “Что случилось?” (Co się stało?). Sprawdźcie dwa odcinki:
O strajkach:
O NEXTA – najpopularniejszym obecnie białoruskim kanale w Telegramie, dośc krytycznie:
